Ne teorin e tyre, Stanley Schachter dhe Jerome Singer (1962) treguan se te gjitha ndryshimet qe ekzistojne eksitimin fiziologjik te emocioneve jane relativisht te vogla dhe se kognicioni luan nje role thelbesore ne kushtizimin e emocioneve.
Kjo teori pohon se kur perjetojme emocion, para se gjithash ne jemi te eksituar fiziologjikisht, dhe me vone kerkojme nje shpjegim mjedisor per eksitimin qe kemi. Ne e interpretojme kognitivisht situaten, dhe e percaktojme eksitimin si emocion perkates.
Ndersa do te ishin shume psikologe dhe neurologe qe do ta kundershtonin kete teori.
► Leventhal dhe Tomarken (1986) rishikuan nje numer studimesh, te cilat nuk duhej te perseriteshin rezultatet e Schachter dhe Singer.
► Maslak (1979) zbuloi se subjekteve te cilave iu jepeshin medikamente eksituese, gjithmon reagonin negativisht, pavarsisht nga mjedisi.
Megjithse eshte kritikuar, teoria e emocionit Schachter e Singer ka luajtur nje role te rendesishem per sa i perkete ndihmeses se saj ne njohjen e botes emotive, duke u evidencuar rolin e proceseve kognitive.
faqe ne permirsim...
|