Termi Psikopatologjia ka qene dhe eshte  perdorur shpesh si sinonimi i Psikiatris.

Sot psikopatologjia fale  shume ndryshimeve qe kane shoqeruar boten e farmacise dhe ate te perdorimit te psikomedikamenteve, ka arritur te fitoje nje role te vecent ne krahasim me premisat e asaje qe  ajo vete do te  perfaqsonte apo indentifikonte.
 Edhe pse psikopatologjia morri nje zgjerim te madhe, ne ditet e sotme ajo ka arritur te gjeje nje indentifikim precize, ne ate qe “tregon format e ndryshme ne te cilat manifestohet patologjia e jetes psikike”.
 Duke u paraqitur ne kete menyre, ajo humbet fillesat e saj ne sensin me te ngushte e specifik, ne momentin kur ky term rikthen metoden, ne basen e se ciles i afrohet fenomeneve patologjike te jetes mendore. 
Sims ne 1988 do ta kuptonte psikopatologjine si "stidimin sistematik te eksperiencave, kognicioneve, dhe te sjelljeve anormale, te cilat vijne si rrjedhoje e nje mendjeje te alteruar(jo te ekulibruar)".
Ne vitin 2004 Scharfetter  e perkufizoi psikopatologjine si "teorine e funksioneve psikikamente te shqetesuara nga koshenca. keto mund te jene atribut i funksioneve te ndryshme mendore: koshenca, vemendja, memoria, sensi i percepimit, mendimi dhe ndjenjat".